My life....

Dat God van een gebroken leven weer iets heels kan maken en zelfs tot weer tot zegen kan zijn voor andere, daar zijn beide Fundi en ik een voorbeeld van.

Geboren in Amersfoort, opgegroeid in Bunschoten-Spakenburg, Nederland.
“Mijn Jeugd was anders dan andere leeftijdsgenoten. Aangezien ik een vrij zeldzame chronische bloedaandoening heb, was er veel onzekerheid. Door al de omstandigheden, kreeg ik er ook nog epilepsie bij en kwam ik op een (niet christelijke)school voor langdurig zieke kinderen terecht in de groep die 'opgegeven’ was. Mijn leeftijdsgenoten hadden kanker, epilepsie, een open rug en ernstig hersenletsel.

Dit alles lijkt nu zolang geleden, alsof het over iemand anders gaat. Ik kan me nog herinneren hoe ik vooral worstelde met God maar leek in de kerk te jong voor de vragen die ik had. Waarom ik en waarom ben ik ziek?
God werkt op bijzondere manieren en is overal. Door alles heen heeft Hij me vastgehouden en langzaam aan ging het beter. Het werden jaren van vallen en opstaan. Achterlaten en accepteren. En vooruit kijken, want ik leef. Voor het eerst niet meer leven vanuit wat ik niet kan en wat me tegenhoudt maar wat ik wel kan.

De keuzes voor mijn studie, lijkt niet vanzelfsprekend voor iemand die de zending in wil. Ze zijn echter voort gekomen uit alles wat daar voor gebeurd is en wat lang niet iedereen weet. God gaf me pas later een hart voor Zuid-Afrika . Na Mavo, kwam Havo en daarna werd ik aangenomen aan de kunstacademie. Ik studeerde af als illustrator en tijdens mijn studie begon ik te reizen. Ik zag verschillende culturen en merkte hoe graag ik een andere cultuur in stapte en de mensen daar leerde
kennen.

De eerste keer in Zuid Afrika, was tijdens een werkvakantie. Nooit gedacht dat ik ooit in Zuid Afrika zou wonen en werken. De kinderen, de kracht van de vrouwen die niet opgeven maar doorgaan, is wat me trof.

Uiteindelijk ging ik 4 keer naar Zuid Afrika voor korte termijn, 1 keer als stage voor een zendingsjaar op Bijbelschool de Wittenberg. Ik zocht, werkte in Nederland en deed daarnaast vrijwilligerswerk bij de CLEFT van Jeugd met een Opdracht in Amsterdam, en werkte met de straat prostituees in de roze buurt.

Toch kon ik Zuid Afrika niet vergeten en moest onderzoeken waarom? De stap om uiteindelijk mijn hart te volgen, was de grootste stap die ik ooit heb genomen. Zoveel onzekerheden en zoveel vragen kwamen er op me af. Maar de vragen uit mijn jeugd doen me herinneren dat God erbij is. Zelfs als ik twijfel.

Inmiddels werk ik nu bijna 9 jaar in Zuid Afrika. Heb een DTS in Worcester gedaan en werk nu via YWAM Durban in Ntuzuma township. Ik rij er dagelijks in en uit. Gods bescherming, zeker in een land als Zuid Afrika, ervaar ik elke dag. Maar meer nog, dat de lessen die ik door mijn jeugd heb geleerd, lessen waren voor mijn leven en werk hier.

Ik herinner me de tekst die iemand me gaf voordat ik ging uit Daniël in de leeuwenkuil. Dat is hoe ik het ervaar. De storm om me heen is er elke dag, mensen roddelen, zijn jaloers, willen me weg hebben, denken dat ik het niet zal volhouden, maar in Gods kracht is bescherming en de liefde van Jezus overwint. Het is aan ons of we in dat vertrouwen willen leven, niet alleen in Zuid Afrika maar overal waar mensen zijn, die iemand nodig hebben om ze de weg naar Jezus en het leven te wijzen.